Robert Long wist het al in 1979...
Helaas is er dertig jaar later nog niet veel veranderd.
STANK VOOR DANK (Robert Long)
Ik voel me soms zo machteloos wanneer ik televisie kijk,
terwijl ik koffie drink met soms een glas cognac.
Ik zie de armoe in Seoul, de hongersnood in Bangladesh,
en ook die vreselijke toestand in Irak.
Ik zou die mensen willen helpen en hun noden willen stelpen
en nu weet ik wat ik doen kan, want de oplossing is kak! Ja, kak.
We kunnen met een schoon geweten
voortaan nog wat meer gaan eten
en dat maakt mijn plan nou juist zo geniaal
Want gewone mensenmest
is zo vruchtbaar als de pest.
En dat is voor arme landen ideaal
En het kost u niets, dus hou je geld maar op de bank,
mijn nieuwe actie is getiteld Stank voor Dank: D-A-N-K...
(En DANK, dat is dan de afkorting van Die Arme Neger Kindertjes)
Want aan stront
is nooit tekort
en 't bederft niet bij 't transport.
Dus ik zou u willen vragen, mensen, stort
allemaal van nu af aan
voor een arme Biafraan
en geef spontaan uw diarree
voor het volk van Nieuw-Guinee.
Laat een goeie natte wind
voor een zielig negerkind
en maak hun leven minder zwaar
en draai een drol voor elkaar.
Stop dat hongerig gereutel
met een mooie grote keutel.
Zorg voor stront aan de knikker
voor een arme kleine nikker.
Raak je schuldcomplexen kwijt
en roep de buurt bijeen en schijt.
Laat ons tonen wat we willen,
dus ontbloot massaal de billen.
Red de wereld met je gat....
Ze moeten nou maar weten dat
we al die tijd al schijt aan ze hebben gehad.
Wel? Iemand iets te zeggen?
We moesten ons doodschamen!!!!
2 opmerkingen:
Ben je nu pas wakker geworden of zo?
't Kan nooit kwaad om ons schuldgevoel van tijd tot tijd wat aan te wakkeren, kwestie van alert te blijven, maar daarom moet het toch niet zo rauw ons strot worden ingeduwd! Probeer het eens bij die "groten" die het geld te verdelen hebben. Wij doen in elk gevak ons best. Mijn gedachten zijn bij Makame en kinderen.
Een reactie posten