NIEUWS UIT ZUID-AMERIKA

Sommige mensen krijgen niet genoeg van reisverhalen.
Ikzelf ben daar een schrijnend voorbeeld van.
Als ik de avonturen van iemand anders lees, dan ben ik helemaal van de wereld.
Zelfs jaloers zijn is me niet vreemd op dergelijke momenten.
Terwijl ik heel goed besef dat ik toch ook niet op een nine to five job gebotst ben...

Sinds begin januari is Maarten vertrokken voor een flink uitstapje.
Hij is blijkbaar van plan Zuid-Amerika volledig aan een bezoek te onderwerpen.

Voor een autist als ik, was Maarten in de tijd van De Kokodril een verademing. Elke woensdagavond om half negen werd een portie kaaskroketjes en een Ice Tea genuttigd.
Ik had weer enige houvast in de te snel rondtollende wereld.

Het feit dat Maarten een heel oprechte kerel is, die vasthoudt aan zijn soms stugge, maar o zo vredelievende principes, geeft me alleen maar meer plezier in het lezen van zijn wedervaren.
Daarnaast zorgde de ervaring bij De Morgen voor een vlotte pen....
Maar kijkt u vooral zelf: http://maartenbyttebier.wordpress.com/


Ook Matt en Sam zwerven nu ergens bij Ushuaia rond.
In tegenstelling tot bovengenoemde Maarten vreten zij zich vast vol met Argentijnse biefstukken van twee kilo.
De jongens waren in de eindejaarsperiode bij mij op bezoek en sluiten hun wereldreis nu af met twee maand Zuid Amerika.
Het was heerlijk om eindeloze onzin af te wisselen met echte interesse voor mijn continent.
Hun wedervaren is te volgen op: http://karibu-jambobwana.blogspot.com/

En vergeet ook niet dat het leven als een boek is.
Wie niet gereisd heeft, leest alleen de eerste bladzijde...