Zoals alles in Afrika, is ook water geen voor de hand liggend goed.
Grote groepen mensen zijn anno 2008 nog steeds afhankelijk van dat ene kraantje dat soms verschillende kilometers ver ligt.
Soms is er water, soms niet.
Hoe dat komt en hoe dat zou kunnen verholpen worden, daar heeft de doorsnee Afrikaan geen boodschap aan.
Logisch ook als je het al druk genoeg hebt met overleven tout court.
Ook flessenwater is geen optie als je weet dat anderhalve liter gebotteld water hier een halve euro kost.
Volgens mij betaal je zelfs in Belgie minder...
Overbevolking en milieuvervuiling zorgen dan ook nog eens voor een nijpend tekort aan drinkbaar water.
Ook in Matemwe bungalows ontsnappen we niet aan de dagdagelijkse problemen met de watertoevoer.
Bij Panga Kiza, waar de waterpomp staat, heeft een splinternieuwe generator de geest gegeven.
De hersteller van dienst komt uit Arusha en is twee dagen onderweg.
Op zich mag dat geen probleem zijn want er is ook de Zanzibar watervoorziening.
Helaas deed zich daar een week of twee een klein incidentje voor waardoor het water niet meer opgepompt kan worden.
De bevoegde diensten zijn het euvel nog altijd aan het herstellen.
Laatste oplossing dan maar, twee trucks met water bestellen.
Helaas heeft het hele, toeristische eiland water nodig en loopt, samen met de wachttijd, ook de prijs per kubieke meter op.
De wet van vraag en aanbod.
Helemaal hatelijk wordt het evenwel als de 22 000 liter water wordt geleverd en we minder dan 48 uur later alweer droog staan.
Het probleem situeerde zich dit keer in het staff kamp.
Iemand had maar eens alle kraantjes getest, je weet tenslotte nooit dat er plots eentje tussen zat dat er wel zin in had.
Dichtdraaien hoefde niet want er was toch geen water...
Oorzaak en gevolg alweer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten