Het is weer die dag waarop je extra je best moet doen.|
(Alsof dat niet elke dag moet).
De verwachtingen zijn hoog, de bloemen zijn duur,
Chocolaatjes zijn vegan en het weer is weer guur.
En net op die dag wordt van ons verwacht dat we een beetje melig gaan doen.
Samen uit eten en een beetje naar elkaar kijken.
In het slechtste geval valt er zelfs niet veel te vertellen want het is allemaal al gezegd.
Voor zij die, zoals ik, geloven in de echte liefde staat hieronder opnieuw de jaarlijkse
ode van het zevende knoopsgat.
Poets je tanden en je schoenen; kam je haren en het tapijt
Ontkurk een fles en je diepste gevoelens en ga heerlijk loos...
Ik ben
maar lucht en jij de ballon,
Ik een dun straaltje maar jij bent de zon.
Ik ben zo lui maar jij bent het paard.
Ik ben de weg kwijt maar jij bent mijn kaart.
Jij bent
mijn gids want ik loop verloren.
Jij bent de olie en ik zal je boren.
Ik was de was maar jij bent de honing
Jij bent de Queen en ook wel de Koning.
Wij horen
tesamen zoals Tonic en Gin.
Onafscheidelijk zoals plus hoort bij min.
Wij vormen een stel zoals steen is met kool.
Jij bent het deksel en ik het riool.
Ik ben de Sneeuw en jij bent mijn Witje.
Jij de avocado en ik ben het pitje.
Ik ben de Duo en jij bent de Lingo.
We vonden elkaar en nu is het bingo.
Ik vlieg
goedkoop en jij KLM.
Ik ben zo dom maar jij dus heel slim.
Jij bent mijn vlam en ook wel mijn vonkje.
‘s Nachts wel iets minder want dan snurkje en ronkje.
Je beseft het nog niet, ik heb je echt beet.
De pret is voorbij en ‘t is maar dat je ‘t weet.
Altijd thuis om half negen!
Of het zit er weer tegen…