Translate

woensdag 27 juli 2011

SOMS VRAAGT EEN MENS ZICH AF....

Hoe werkt zoiets nu?
Wie beslist - bij aankoop van zijn bus - "He, laat ik daar eens jagersmes op schrijven, dat bekt wel lekker."
"En weet je wat, ik zet er gelijk een mooi schilderij onder van een verder niet geidentificeerd persoon."
In de goedkoopste verf dan wel, wat de aankoop van een bus en een jagersmes sneed al diep genoeg in 's mans financiele mogelijkheden...


zaterdag 23 juli 2011

KOEBELLEN IN DE AFRIKAANSE ALPEN

Al jaren geleden had ik gehoord dat de meest adembenemende krater ter wereld, de Ngorongoro, zijn naam te danken had aan het geluid dat een koebel maakt.
Gehoord had ik het wel maar begrepen nooit.

Een week of twee geleden legde goede vriend en driver-guide Alfred de nadruk net ietsje anders op het woord en werd alles duidelijk.
De hele wereld spreekt over Ngorongoro maar Ngorong Ngorong is de originele Maasai naam en verwijst inderdaad duidelijk naar de metalen klanken die je ongetwijfeld in deze tijd van het jaar op de achtergrond hoort als je de Tour de France op televisie volgt.

Het was volgens Maya en Enzi weer hoog tijd om de wijde wereld in te trekken, leeuwen te zien en in tenten te slapen en aangezien ik geen aanmoediging nodig heb om voor de honderste keer op safari te gaan, boekten we een nachtje in Crater Forest Lodge in Karatu en reden we de ochtend erop de prachtige krater in.

Soms is het een zoo, soms is het filerijden en als je de leeuwen de schaduw van de jeeps ziet opzoeken, vraag je jezelf wel eens af hoever dit hele gebeuren van de echte natuur afstaat maar toen een leeuwin zich klaarmaakte voor een zebra als lunch, werd het toch weer muisstil in de auto...













vrijdag 22 juli 2011

CHIMPATIEK BEZOEK (DEEL IX)

Deel I tot VIII zijn te vinden in mei 2009 en het verbaasde me dat het al meer dan twee jaar geleden was dat ik samen met excentrieke Mike ongepland in de auto stapte voor een tocht van 1,300 km enkele reis enkel en alleen om aapjes te gaan kijken.
Het wondermooie Gombe National Park bleef evenwel in mijn gedachten en regelmatig dacht ik terug aan de unieke ontmoeting met onze naaste broeders, de chimpanzees.

Dr. Leakey, de man die Lucy vond in Olduvai George en zo de link legde tussen onze ontwikkeling en die van onze voorouders, wilde de chimpanzees bestudeerd zien om zo beter ons gedrag te begrijpen.
Hij stuurde in 1960 een meisje van 25 zonder wetenschappelijke achtergrond en zonder diploma's naar Kigoma om daar onderzoek te gaan doen naar het gedrag van primaten.
Het idee hierachter was dat vrouwen betere waarnemers zijn en dat haar jeugd en de afwezigheid van een opleidingskader haar onbevangen naar de mensapen zou laten kijken.
Het juffertje zal het geweten hebben. Jaren aan een stuk spendeerde ze aan haar grote passie. Niet voorzien van enige luxe deed ze gewoon wat ze het liefste deed: de heuvels naast Lake Tanganyika intrekken en de chimps bestuderen.

Nu vijftig jaar later stond een opvallend fitte en energieke zeventiger ons te woord in Arusha.
Jane Goodall is een naam als een klok in onderzoek naar primaten maar ook ver daarbuiten.
Het was duidelijk dat ze zich zeer op haar gemak voelde voor een groot publiek. Eerst kregen we een wondermooie film te zien die startte bij haar leven in Gombe en verder ging naar een geleidelijk besef dat ze veel meer voor de wereld kon betekenen.
Op haar leeftijd nu reist ze nog altijd 300 dagen per jaar de continenten af om lezingen te geven als goodwill ambassadrice.
The Jane Goodall Institute is door allerlei vertakkingen actief in 170 landen en haar grote passie is "Roots en Shoots" (wortels en scheuten).
Eventjes vreesde ik dat de tropenkolder de kranige tante te pakken had gehad en dat Jane dacht dat ze op een veiling voor hop en soja was beland maar algauw bleek dat mama Chimpanzee heilig geloofde in een veranderend wereldbeeld door de jeugd het heft in handen te geven.
Overal werden "Roots en Shoots"groeperingen opgericht die moesten werken rond een thema naar keuze: bescherming van het dierenrijk, sociaal bewustzijn of ecologische duurzaamheid.

De begeesterende manier van spreken en de energie die van het kleine, iele dametje uitging, zorgde ervoor dat de hele zaal aan haar lippen hing.

Een heel geslaagde avond in het gezelschap van een Grote Dame...