Translate

dinsdag 10 mei 2011

EEN ONTSPANNEN VAKANTIE (DEEL IV)

Een modderige, smalle weg in een streek die je helemaal niet kende, was niet bepaald de beste plek om pech te hebben maar ik maakte me geen zorgen.
Het probleem had zich al twee keer voordien voorgedaan en - ook al ben ik een totale leek op gebied van automotors - toch wist ik het defect snel te localiseren.
Het duurde nog eventjes alvorens iemand stopte die ook een schroevendraaier bij zich had maar uiteindelijk kon ik mezelf een air van gewichtigheid geven en toog ik aan het werk.
Tevergeefs helaas.
De hele tijd stopten passanten maar niemand scheen een oplossing te vinden.

Het werd vijf uur en ik wilde echt niet met twee kleine kinderen langs een verlaten weg staan.
Mimi pakte de hoogstnoodzakelijke bagage uit de auto en samen met Maya en Enzi stapte ze in een dala dala die haar naar Pangani zou brengen.
Eenmaal aangekomen nam ze de ferry naar de andere kant van de rivier waar de manager van de lodge haar opwachtte. Achttien kilometer verder en drie uur later dan gepland kwamen ze uiteindelijk aan door een imposante zee van vuurvliegjes in Tulia Lodge.

Waar we geen rekening mee gehouden hadden, waren de waardevolle bezittingen in de auto.
Ik had flink wat cash geld en een laptop bij en het begon langzaamaan te dagen dat ik wel een heel gemakkelijk doelwit zou worden eens de nacht inviel.
Als een volleerde smokkelaar trok ik de voeringen van de zetels los en verborg ik alles wat de moeite leek voor grijpgrage handen.
Daarna besliste ik om elke passant tegen te houden; actie was nu echt wel nodig.
Er stopte een vriendelijke chauffeur met een volgeladen auto en zonder te overleggen met zijn passagiers besliste hij wat van hun tijd te stelen en mij naar Pangani te slepen.

We raakten heelhuids in het kleine stadje en de barmhartige Samaritaan trommelde zijn vriend en mekanieker op.
Samen pakten we opnieuw hetzelfde probleem aan maar nu startte de auto wel meteen.
We ruzieden nog wat over de veel te hoge rekening en toen scheurde ik in volle vaart door het ingeslapen stadje naar de ferry...

Geen opmerkingen: