OVER BELGISCH BIER EN CHICAGO BONEN

 Om de sfeer wat te verlichten, gingen Scott en ik 's avonds ribbertjes eten (welk neefje of nichtje zei dat ook weer?).
Miller's Pub was net naast het hotel en ik was er nooit binnen geweest. Spijt over verloren tijd overviel me toen ik het menu zag...

Elk bier in het correcte glas en heel erg betaalbaar. Dit is hoe het paradijs moet voelen.

En de ribbertjes? 
Die waren erg lekker.
Denk ik...

Op mijn allerlaatste dag in Chicago wilde ik de Tilt wel eens bezoeken.
Op de 94ste verdieping van het John Hancock gebouw en op 314 meter hoogte, kantelt een deel van de glazen wand uit het gebouw.
Niet voor doetjes en erg zeker was ik niet over het hele idee...

Het ticket voor TILT zoals de ervaring heet, beloofde ook een cocktail. Niet dat ik daar erg veel zin in had om 9 uur 's morgens en al helemaal niet na gisteravond.
Bleek dat de bar uitzonderlijk pas om 11 uur open zou gaan vandaag.
Dat was een opluchting.
Toen ons ook werd verteld dat de TILT installatie naar de garage moest voor reparatie, was ik helemaal tevreden.
Nu kon ik iedereen ongestraft vertellen dat ik het wel zou gedaan hebben als het ding maar open was geweest.

TILT was binnen voor reparatie

Ik wandelde terug via Trump Tower en fantaseerde over een TILT zonder glas, enkel en alleen voor hem.

De expeditie eindigde met een trek door de dichte wouden van het Millenium Park alwaar ik The Bean aanschouwde.

Het was mijn laatste keer in Chicago voor dit seizoen en misschien zelfs wel de laatste keer ooit.
Daarover later meer. 
Beloofd!!