Het is begin januari en de start van een nieuw jaar houdt ook goede voornemens in. Je kan me vanaf nu - toch minstens voor de volgende week, want kortstondige opflakkeringen zijn eigen aan voornemens - elke dag in de fitness vinden, vastbesloten deze kathedraal van een lichaam alle eer aan te doen middels belachelijke hijswerktuigen, loopbanden die piepen onder mijn gewicht en fietsjes waarop ik me een logge beer in het staatscircus van Moskou voel.
Ik krijg er ook wat cultuur en actualiteit bij want de twee plasmaschermen (zover zijn we al in Tanzania) draaien CNN met zijn holle slogans in een eindeloze loop van prime time gebalk door smakeloos gefohnde wezens die ergens ooit menselijk geweest zijn voor botox zijn intrede deed.
Dat gebalk en gemekker veronderstel ik eigenlijk want de echt duiding, diepgravende zoektochten naar de waarheid op een amerikaanse zender, krijg ik helaas nooit te horen. Ons team van instructeurs, zoals deze spiermassa's hier geheten worden, verkiezen een dreunende beat om ons op te zwepen tot extatische hoogten van welzijsverhogend martelaarschap op de foltertuigen...
Ik krijg dus enkel de samenvatting te zien, een zinnetje dat in 1 keer volledig op het scherm moet omdat het anders teveel hersenenergie zou eisen van de luie kijker.
Obama was aan het woord, het politiek correcte antwoord van de States, de excuus-truus die de openheid moet voorstellen van een bekrompen en kortzichtig land.
De one-liner vertaalde wat de nieuwe president zei: Obama belooft drie miljoen banen te redden of te scheppen.
Aangezien ik op het fietsje niet veel anders doe dan de tijd af te tellen tot ik deze vrijwillige gevangenschap mag verlaten, hield de zin me nogal bezig.
Vooral het woordje "of" verontrustte me.
Ik ben er zeker van dat CNN verstandig genoeg is om in te schatten dat alle Amerikanen blij waren met de belofte van deze monchichi-knuffelbeer van de vernieuwing.
Ik las evenwel iets anders: als de president drie miljoen amerikaanse jobs gaat redden dan heeft ie waarschijnlijk geen tijd meer voor het slapengaan om er nog eens evenveel bij te scheppen.
God heeft ooit eens een dergelijk huzarenstukje volbracht maar hij moest slechts twee mensen op de wereld zetten. Eigenlijk een mens en een rib, maar dat doet hier niets ter zake....
In het ander geval, zou Barak (Baraka is lot, geluk, hoop in het Kiswahili en Arabisch) 3 miljoen nieuwe banen scheppen. Wat gebeurde er dan met de jobs die gered moesten worden?
Mij leek het eerder alsof hij een pak mensen heel gelukkig zou maken terwijl een even groot deel van zijn bevolking werkloos zou worden.
Je kan tenslotte niet overal tegelijk zijn, dat is alweer het voorrecht van God...
Ik bedacht hoe makkelijk het leek om mensen op het verkeerde been te zetten en toen ik na mijn uurtje in de fitness van mijn welverdiende krant en whisky genoot in het lommerrijke Via Via cafe, zag ik hoe de media in Tanzania ook het gevaar verspreidden.
De voorpagina was gewijd aan het drama om als albino geboren te worden in Oost-Afrika. Op de foto naast het artikel stond een albino meisje van in de twintig.
Ze keek verslagen maar tegelijk berustend in de lens op die typisch afrikaanse manier.
In haar schoot rustten de twee omzwachtelde stompjes van haar onderarmen.
Hier waren duistere bushdokters de mening toegedaan dat de handen en voeten van albino's geneeskrachtige en zelfs magische eigenschappen bezaten.
Op regelmatige basis hoorde je dan ook dat weer een albino in het donker uit de hut was gesleurd en meer dood dan levend achtergelaten werd met de uiteinden van de ledematen vakkundig afgehakt.
De journalist had duidelijk nooit mediatraining gehad en besefte niet wat de psychologische impact van zijn mening was.
Je kon er mooi geld mee verdienen, aldus de pennenlikker. Niemand zou je in het donker achteraangaan aangezien je waarschijnlijk zelf ook over duidelijke krachten beschikte. Zijn artikel was eigenlijk een verkapte aanmoediging om al die bleke albino's om zeep te helpen en er tegelijk een flinke stuiver aan te verdienen.
Hier in Tanzania werd met het leven van de enkeling gespeeld, maar wat Obama deed, was eigenlijk al even verderfelijk: de rol van de media en het gebrek aan kritische zin van de lezer/luisteraar opent de deur naar valse beloftes en verkeerde veronderstellingen.
Hoogst verontrustend allemaal...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten