Tot afgrijzen van velen, tot genoegen van mij en van een paar leden van stammen die dichtbij Lake Victoria wonen, krijgen we op donderdag makande.
Makande is een dikke pap met mais en bonen. Het is puur zetmeel maar ik lust er wel... euh... pap van.
De eerste keer dat ik blootgesteld werd aan een flink bordje makande ben ik in de namiddag met een rooie kop en opspelende ingewanden naar huis gebracht.
Gebracht inderdaad want mijn been durfde ik niet meer over het zadel van mijn motor heffen...
Nu ben ik gewend aan de brij en is donderdag iedere keer weer een dag om naar uit te kijken.



Peter (links) en Zablon, nog een onafscheidelijke tweeling. De jongens wassen de auto's en zorgen dat alle drankjes, rollen toiletpapier, sapjes en koekjes in de jeep liggen voor de gasten die op safari vertrekken...
2 opmerkingen:
Hallo Jan,de blog is erg leuk zo met die filmpjes.
Hoe gaatn het verder met jou?
Groeten Bart
Ik lust geen bruune boon'n.
Wanneer komt me prakkie nou ?
Mama.
Een reactie posten