Translate

woensdag 3 november 2010

WAT WE NU TOCH MEEMAAKTEN...

Tanzania heeft koorts.
Verkiezingskoorts weliswaar maar het land is toch wel wat uit zijn evenwicht.
Sinds ons aller grote voorbeeld Mwalimu (de leraar) Julius Nyerere (zoon van Burito Nyerere godbetert en 1 van zijn 26 kinderen)president werd, was CCM de enige partij tot in 1995 een meerpartijenstelsel werd goedgekeurd.
Aangezien de verkiezingen pas om de vijf jaar plaatsvinden, is dit de vierde keer dat er voor een andere partij dan de alomtegenwoordige CCM kan gestemd worden.

We hebben het geweten...
De nijlpaarden van de heersende partij, log en traag, gelukkig in hun eigen vieze poeltje en niet geinteresseerd in wat daarbuiten gebeurde, werden uitgedaagd door de luipaarden van CHADEMA. Jong, flitsend en klaar voor verandering.
Je zag zo de verschillen op straat. Grote trucks reden voorbij met veel te luide muziek en opvallende posters.
Rijkelijk aangekleed met goeie luidsprekers betekende CCM. Zag je een kleiner modelletje met een krakende geluidsinstallatie dan had je met CHADEMA te doen.

De hele stad kreeg koorts.
Vlaggetjes hingen aan brommers en draaiden in achterwielen. Een onverlaat kroop in de hoogste bomen voor een beter effect van de CHADEMA kleuren (en brak hoogstwaarschijnlijk zijn nek), enfin, Arusha werd getroffen door een gezonde gekte.

Zondag was het dan zover. Iedereen ging stemmen, moest zijn identiteitskaart afgeven die dan naast enorme lijsten werd gehouden om na te gaan of je niet al eens gestemd had die dag en na het juiste vakje aangevinkt te hebben, moest je je pink in een onuitwisbare inkt dopen om bedrog te ontmoedigen.
Bankautomaten waren leeggehaald om mensen te verhinderen hun hele inkomen te verwedden en de bars deden gouden zaken...
Op maandag was heel de stad in een roes. CHADEMA - "it is time for a change" - had een duidelijke overwinning behaald en de nietsnutten en klaplopers bezetten alle kruispunten, klommen op gebouwen en schreeuwden alsof we van het juk van jarenlange tirannie bevrijd waren.

Afwachten wordt het nu tot morgen om te zien hoe de rurale - en dus meer traditionele - gebieden gestemd hebben.
Tot alle stemmen geteld zijn, mag er geen krant gedrukt worden in het hele land. De verkopers zullen morgen vast gouden zaken doen...

Geen opmerkingen: