Toch maar even opzoeken bij meneer Wikipedia vooraleer ik hier een beetje de psycholoog ga uithangen en wat blijkt? Een passief agressief persoon heeft 'een persoonlijkheidsstoornis die wordt gekenmerkt door een agressief denkpatroon jegens personen die gezag over hem uitoefenen'.
Ondertussen hebben de boekskes (koop je geluk voor de prijs van het magazine. Toeval!) de definitie een beetje uitgebreid en mogen we zeggen dat iedereen die een beetje gaat dwarsliggen omdat ie zijn onvrede niet op een andere manier kan tonen, een passief-agressief persoon is.
Tot zover mijn goede intenties om geen eigen inkleuring aan de term te geven...
Gisteren zaten we drie kwartier te wachten op de toestemming om het kantoor van een hoge pief te betreden.
Ik zat er samen met een jonge Burmese kerel die ons door de wirwar van wetten en regeltjes loodst en we hadden een gezellige babbel.
Toen ik mijn ervaringen in het verkeer aanhaalde, kwam P. gelijk met de term passief agressief aanzetten.
"Hou er rekening mee, Jan, dat ikzelf, mijn ouders en buren vijftig jaar hebben geleerd om onze mond te houden onder de militaire bewindvoering. Je uit maar beter je mening niet want 'zij' zijn altijd sterker."
Er viel een genante stilte want ik wist zo snel niet iets relevants in te brengen dus hervatte P zijn betoog.
"Helaas hebben velen van ons - ook al zijn we een vriendelijk volk - (hier knikte ik heel enthousiast - mijn eigen kleine bijdrage) een soort van binnenmondse wrok ontwikkeld die zich maar al te vaak nodeloos uit,"
"Op het moment dat je op een bepaalde manier macht over iemand uitoefent, denken helaas al te veel mensen dat nu eindelijk eens hun tijd is gekomen na al die jaren van stilzwijgend ondergaan."
"Dus gaan ze dwars liggen en dat zie je overal: de kassierster in de supermarkt die helemaal niet aan de klant denkt en de veiligheidsbediende die je aan de ingang van een complex nodeloos een blokje om laat lopen. en natuurlijk ook het gedrag van chaufeurs in onze Heilige Koe, de auto."
Ik vond het al bij al heel plausibel klinken. Naar boven likken (of zwijgen in dit geval) en naar beneden stampen; het is zo oud als de mens zelf.
We werden binnengeroepen bij de directeur.
Hij boog als een knipmes voor het hoog bezoek en blafte naar het hulpje dat er onmiddellijk thee moest worden gebracht.
On-Mid-Du-Luk.... - geinig lachje in onze richting - zo oefen ik hier mijn gezag uit.
Denk je dat we die thee ooit hebben gezien?
Nah.
Passief agressief!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten