We vertrokken op een ontiegelijk vroeg uur maar 'dankzij' een tussenstop in Phoenix (ten westen van New Mexico terwijl Florida helemaal in het oosten ligt) was het toch een uur of elf plaatselijke tijd toen we over Louisiana vlogen en diepte ik de drie gratis drankbonnetjes op die SouthWest me opgestuurd had.
De mevrouw naast me bleek veel te vliegen en veel te drinken en aanvaardde graag een glas witte wijn. Ik kapte twee gin tonics binnen op een lege maag en ietwat bestoven stapte ik het zweterig warme Fort Lauderdale binnen.
Ik vond het hotel en naast de deur een klein tentje dat empanada's verkocht en overmoedig door de vorige drankjes vond ik dat ik nog wel een drankje kon gebruiken. De vriendelijke uitbater van het restaurantje wees me de weg naar een bar ietsje verder waar ik door een metaaldetector moest om binnen te mogen.
Achter de bar trof ik een zwaarlijvig meisje aan met een bunny-pakje en konijne-oortjes en overal zag ik rode pluchen zetels en danspalen in het lege etablissement. Onmiddellijk rechtsomkeer maken, leek me een beetje onbeleefd dus ik bestelde een vodka.
Het ronde meiske wenste me proficiat met het happy hour en schonk me een dubbel exemplaar in. Kon ik nog wat langer in dit zeer donkere oord van verderf blijven.
Uiteindelijk strompelde ik buiten, werd ik nog eens door de metaaldetector gejaagd - je weet tenslotte nooit of ik een danspaal meegejat had - en de receptioniste van het hotel keek me meewarig aan toen ik het hotel binnenstrompelde.
Ik deed een dutje, nam een douche en daarna was ik voldoende opgeknapt om de route voor de volgende dagen uit te stippelen.
Om acht uur de volgende ochtend nam ik de trein naar Miami en dan een Uber naar het bureau van EagleRider. Als werknemer van het bedrijf moest ik eerst nog even vertalen voor een groep Fransen die blijkbaar wat dingetjes verkeerd hadden begrepen. Op het einde leek het allemaal mijn schuld te zijn dat ze nog flink wat centen moesten ophoesten en ik maakte me uit de voeten.
Ik reed naar de Walmart om de hoek en kocht eten voor de volgende drie dagen in The Everglades want daar was niets te krijgen.
Acht liter water, vier flessen wijn (geen paniek: van die kleine 1-glas dingetjes zoals in het vliegtuig), gedroogde vruchten, noten, een tros bananen en een pak koeken. Daar moest ik het mee doen want meer plaats had ik niet op de motor.
Ik zette koers naar het noorden van The Everglades en vond een plaats waar ik meekon op een tour in een airboat.
Mensen, als je daar ooit passeert, dan is dit zeker iets wat je niet mag overslaan.
We raceten door de smalle kanaaltjes en over het gras, zagen alligators en hun babies en kregen ook nog heel wat uitleg over het national park en de ecologie van deze prachtige plaats.
 |
| Het voertuig van de gemiddelde Florida Man |
 |
| Niet zeker wat dan wel de bedoeling was. Meenemen? |
1 opmerking:
Waauw.
Een reactie posten