Elke dag rijd ik via Philips naar het werk. De brede weg tussen dit kruispunt en het Impala rondpunt is in oktober de mooiste weg ter wereld.
De Jacaranda staat in bloei en door het tere paars van de miljoenen bloemetjes rijd je door een prachtige tunnel van pastel.
Op de hoek van deze straat staan iedere morgen tientallen mensen.
Scholieren en studenten, vrouwen in kleurrijke kanga's en arbeiders met getaande gezichten en hoekige gebaren.
Ik probeer altijd te stoppen en een ladinkje mee te nemen op weg naar mijn werk en ook vandaag had ik hetzelfde voornemen gemaakt.
De vijf auto's en trucks die voor me afsloegen, stopten allemaal.
Mannen klauterden in laadbakken en hesen kinderen op, vrouwen stapten luid taterend in pick ups en jeeps en toen het mijn beurt was, waren alle mensen op!!
Er bestaat nog solidariteit in deze harde en koude wereld.
Zes auto's stopten zonder enig ander motief dan landgenoten een gratis lift aan te bieden.
Dat er niemand overschoot voor de witte nam ik er graag bij...
1 opmerking:
g'had were chance!
Een reactie posten