De opdracht van de dag was nochtans simpel: ga naar Phnom Penh, vind de ambassade en vraag heel beleefd om een uitnodiging.
Extra hindernissen om het spel een beetje spannend te houden, waren de afstand van 160 km en het feit dat het zaterdagmiddag was. Verder hadden we geen reservekleren, geen bankkaarten en zelfs niet de asthma-puffer van Enzi bij.
Het beloofde een spannend weekend te worden...
Het beloofde een spannend weekend te worden...
Een snelle berekening leerde me dat ik winst zou maken door de beambte om te kopen met $250.
De man had duidelijk trek in de aangeboden wortel maar durfde gewoon niet toe te happen.
Er zat dus niet veel anders in dan in een taxi te stappen (elke bus die stopte zal al vol) en in bijna drie uur naar Phnom Penh te rijden.
We kwamen aan bij de ambassade - terug open op maandagochtend - en stapten in een driewiel-tuktuk die ons door een heel relaxte stad reed op zoek naar een hotel,
In een achterafstraatje vonden we "7" en achteraan in het hotel vonden we een kamer waar "het putje nogal flink stonk".
Het hielp allemaal niet echt om ons een vakantiegevoel te geven.
Gelukkig ontmoetten we via via een goeie ziel die ons wat geld voorschoot zodat we 's avonds tenminste ook iets te eten hadden.
De volgende ochtend trokken we met enige weerzin onze zelfde kleren aan en bezochten dan de Russische markt waar we voor $3 het stuk voor elk wat T-shirts en ondergoed konden kopen.
Daarna vonden we een heel behulpzame dame die ons flink wat dollars afhandig maakte voor haar assistentie. Gelukkig werd net diezelfde mevrouw ons later tweemaal aangeraden door bewoners van Phnom Penh.
Onze dollars waren dus in ietwat betrouwbare handen.
We verkastten naar The Willow hotel waar we voor exact dezelfde prijs als de vorige nacht een pracht van een kamer in een Cambodiaanse villa betrokken en op maandagochtend kregen we telefoon dat onze paspoorten afgestempeld waren en dat we gelijk in een vroegere bus waren geboekt.
We gooiden onze weinige bezittingen in twee plastic zakken en kwamen te laat voor de bus...
Er volgde nog een helse achtervolging met een tuktuk (voor 1 keer was ik de uitvindingen "smart phone" en "verkeersopstopping" dankbaar) en na veel over-en-weer gebel-terwijl-aan-het-stuur; stunts tegen de rijrichting en over het voetpad en constant getoeter, werden we de bus in gejaagd en stonden we 's avonds tegen achten terug in Sai Gon.
Vier dagen op stap; een nieuw land bezocht maar volgende keer graag wat meer gepland en wat minder stress!
We kwamen aan bij de ambassade - terug open op maandagochtend - en stapten in een driewiel-tuktuk die ons door een heel relaxte stad reed op zoek naar een hotel,
In een achterafstraatje vonden we "7" en achteraan in het hotel vonden we een kamer waar "het putje nogal flink stonk".
Het hielp allemaal niet echt om ons een vakantiegevoel te geven.
Gelukkig ontmoetten we via via een goeie ziel die ons wat geld voorschoot zodat we 's avonds tenminste ook iets te eten hadden.
De volgende ochtend trokken we met enige weerzin onze zelfde kleren aan en bezochten dan de Russische markt waar we voor $3 het stuk voor elk wat T-shirts en ondergoed konden kopen.
Daarna vonden we een heel behulpzame dame die ons flink wat dollars afhandig maakte voor haar assistentie. Gelukkig werd net diezelfde mevrouw ons later tweemaal aangeraden door bewoners van Phnom Penh.
Onze dollars waren dus in ietwat betrouwbare handen.
We verkastten naar The Willow hotel waar we voor exact dezelfde prijs als de vorige nacht een pracht van een kamer in een Cambodiaanse villa betrokken en op maandagochtend kregen we telefoon dat onze paspoorten afgestempeld waren en dat we gelijk in een vroegere bus waren geboekt.
We gooiden onze weinige bezittingen in twee plastic zakken en kwamen te laat voor de bus...
Er volgde nog een helse achtervolging met een tuktuk (voor 1 keer was ik de uitvindingen "smart phone" en "verkeersopstopping" dankbaar) en na veel over-en-weer gebel-terwijl-aan-het-stuur; stunts tegen de rijrichting en over het voetpad en constant getoeter, werden we de bus in gejaagd en stonden we 's avonds tegen achten terug in Sai Gon.
Vier dagen op stap; een nieuw land bezocht maar volgende keer graag wat meer gepland en wat minder stress!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten