Vandaag regent het voor de eerste keer sinds ik terug in België ben, dus is het tijd om opnieuw de steven te wenden naar zonniger oorden.
Binnen een paar uren reis ik af met Anton in de keukencamion richting Marseille.
Toen ik de heel meegaande en lieve Anton erop wees dat ik geen slaapplaats heb onderweg terwijl hij een tweepersoons tent op het dak van zijn truck heeft staan, was zijn antwoord heel voor de hand liggend...
"Dat is meer jouw probleem dan het mijne," zo klonk het glashard terwijl hij me met fonkelende ogen aankeek door zijn morsige bril.
Voorheen had ik ook al een schattige mail gehad van collega A. Verhoeve.
Er zijn nieuwe regels van kracht onderweg. Het voertuig wordt niet meer het camionneke genoemd maar gezien de grootse prestaties op de vorige rally, spreken we vanaf nu van de camion of de vrachtwagen.
Verder hangt het feit of ik wel of niet elektronische toestellen naar het hoofd geslingerd krijg, helemaal af van mijn eigen ingesteldheid, aldus de onbuigbare man.
Tijdens de tweede touareg trail had ik namelijk de euvele moed om in discussie te treden over de beste route die de GPS aanduidde.
Het meningsverschil werd beslecht toen Anton een sateliettelefoon tegen mijn knikker gooide en ik er vervolgens mokkend het zwijgen toe deed.
Na een half uurtje bood Anton me een sigaartje aan en was het hele debacle vergeten.
Gelukkig heeft mijn bijzonder grappige reisgezel de cassette met de verhalen van Winnie de Pooh al klaargelegd.
We zijn vastbesloten om de tekst zoveel keren te beluisteren tot we alles woordelijk kunnen meezeggen.
Het wordt weer een onvergetelijke reis...
1 opmerking:
Pas op! Karel De Gucht zit in Libië. We kunnen verwachten dat Libië ons binnen de 24 uren de oorlog verklaart.
Een reactie posten