TIEN DAGEN NU IN DIT AARDSE PARADIJS
STAAR IK OP IEDER VRIJ MOMENT
NAAR HET BIOTOOP VAN BARRACUDA EN PLADIJS
EN VRAAG ME AF OF IEMAND ALLE KLEUREN KENT.
DIE OUWE, MANKE SCHILDER UIT HET MOULIN ROUGE LEVEN
- HET WAS IETS MET LAUTREC EN OOK WEL MET TOULOUSE -
ZOU DE KLEUR VAN D'OCEAAN WELLICHT HEBBEN BESCHREVEN
ERGENS TUSSEN GIFGROEN EN 'T KLEUR VAN ZIJN PELOUSE*.
VAN GOGH ZOU MET PLEZIER ZIJN ANDERE OOR HEBBEN GEGEVEN
VOOR DIT KLEURRIJK WONDER DER NATUUR.
ALHOEWEL, DE JUISTHEID VAN ZIJN OBSERVATIE ZAT ER NEVEN
WANT HIJ WAS STEKEBLIND EN HAD GEEN STEUN MEER VOOR ZIJN BRILMONTUUR.
ERNEST HEMINGWAY, DE MAN VAN EXOTISCHE VERHALEN
DIE ZOU HET GOED HEBBEN GEKUND.
HIJ ZOU ZIJN KLEURBESCHRIJVING VAST GAAN HALEN
IN ZIJN EEUWIGE DAIQUIRI, MET FRISSE GROENE MUNT.
DE PERCEPTIE VERANDERT HIER ZO GAUW,
HET IS ECHT NIET TE DOEN.
KIJK, DAAR HEB JE AZUURBLAUW
OF IS HET EERDER SMARAGDGROEN?
NU LIJKT HET WEL AQUAMARIEN
MAAR EEN DING MOET JE ECHT GELOVEN:
ALS JE DIT KLEURENPALET EENMAAL HEBT GEZIEN,
BEN JE WEL FLINK ONDERSTEBOVEN....
*(voor de niet-westvlaamse lezers: een pelouse is een grasperk)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten