Vanmorgen vatte de generator vuur.
De machine wordt gebruikt om water op te pompen uit Panga Kiza, een grottencomplex waar je makkelijk tot bij de watertafel raakt, ook in het droog seizoen.
We reden er onmiddellijk heen en we troffen er de bewaker van de grotten.
De man was duidelijk van het harde, doorwinterde soort.
Hij liep blootvoets over de puntige koraalrotsen en daarnaast kwam plots ter sprake dat hij drie vrouwen had.
's Nachts sliep hij naast de generator.
Nu zouden de meeste mannen waarschijnlijk ergens anders slapen als ze drie echtgenotes hadden, maar het gegroefde gezicht van de man toonde aan dat hij een hard leven achter de rug had.
Misschien was hij gewoon blij dat hij bij de generator kon slapen.
Hij was ook de enige die alleen in de grotten kon en mocht afdalen.
Nu vond ik dat niet zo speciaal, er is tenslotte altijd iemand verantwoordelijk voor iets in Afrika, maar deze kerel was wel heel uitzondelijk.
Hij sprak met de slangen...
De grot was vergeven van de wurgslangen van meer dan een arm dik, naar het scheen.
Op een dag was Rafael, de assistant manager, bij de waterpomp en daar had een python zich lekker rond het warme motorblok gekronkeld.
De slangen fluisteraar werd erbij gehaald en er werd op het dier ingepraat tot het er uiteindelijk vandoor ging.
Eeuwig respect van alle bewoners is zijn deel...
De lodge loopt rechts uit op een maagdelijk wit strand, met scheefgegroeide palmbomen en een schuimende zee.
Het is een echte reclame affiche.
Behalve twee keer per dag.
Bij opkomend tij, blijkbaar op een welbepaald teken, lopen alle hummeltjes van het dorp naar de waterlijn...
Ze hurken met zijn allen neer in een lange rij naast elkaar en duwen "een flinke splinter uit hun rug".
En de aanrollende oceaan neemt alles mee.
Het grootste spoeltoilet ter wereld...
En elke dag komen gelukkige toeristen thuis en vertellen aan hun jaloerse buren hoe mooi en puur en onvervuild de zee er wel niet was.
Ze moesten eens weten....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten