THANKSGIVING DUS (DEEL III)

J. wilde ons de Texaanse gastvrijheid tonen en opnieuw werden we meegenomen naar een steakrestaurant.
Enorme lappen vlees landden op ons bord en Maya kaapte zonder enige twijfel de calorierijkste (en volgens mij ook meest wansmakelijke) side dish weg.
Een enorme zoete aardappel werd naar tafel gebracht, rijkelijk afgewerkt met gegratineerde marshmellows.

...Een enorme zoete aardappel werd naar tafel gebracht, rijkelijk afgewerkt met gegratineerde marshmellows...

Ik vond het allemaal een beetje heel ver gaan maar de kinderen lustten er wel pap van.

De tweede dag van ons verblijf in het hart van Texas stond volledig in het teken van het Thansgiving dinner.
Er diende een enorme kalkoen te worden klaargemaakt. De vulling was apart te koop en werd niet in de kalkoen gepropt maar lekker makkelijk in een andere pot opgewarmd.
Daarnaast werden ook de andere obligate Thanksgivingschotels klaargemaakt. Er was veenbessensaus en een stroperige jus; een bonenschotel, aardappelpuree en macaroni & cheese.
Zoals overal ter wereld was er veel te veel en we eten nu - een week na datum - nog altijd restjes van die memorabele avond.
Als dessert was er de onoverkomelijke pompoentaart en daarnaast ook een typische Texaanse pecan pie.

pecan pie

Na een eerder onrustige nacht door de overdaad, stapten we op vrijdag terug in de auto. We reden naar Amarillo en sliepen er een nacht en de middag erop haalden we Albuquerque.

Een mooie trip en de eerste van hopelijk vele volgende road trips...